شهاب مقربین


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



سلام به وبسایت اشعار شاعران خوش امدید

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان اشعار شاعران و آدرس poetry-s.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.







نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

آمار مطالب

:: کل مطالب : 453
:: کل نظرات : 185

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 4

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 559
:: باردید دیروز : 731
:: بازدید هفته : 1290
:: بازدید ماه : 5995
:: بازدید سال : 73467
:: بازدید کلی : 2319013

RSS

Powered By
loxblog.Com

Poetry.poets

شهاب مقربین
جمعه 4 ارديبهشت 1394 ساعت 23:23 | بازدید : 45761 | نوشته ‌شده به دست hossein.zendehbodi | ( نظرات )

وقتي به مرگ فکر مي‌کنم
وقتي به مرگ فکر مي‌کنم

مي‌دانم

بايد به زندگي فکر کرد ..

 

وقتي به زندگي فکر مي‌کنم

مي‌دانم

چيز ديگري نيست

بايد به تو فکر کنم ..

 

وقتي به تو فکر مي‌کنم

نمي‌دانم

چه کنم ..

----------------------------------------

 
نه اين‌ها کاغذي نيستند ...

 

نه

اين‌ها کاغذي نيستند

                      که بادشان ببرد

پاره سنگي که روي روياهايم گذاشتي بردار

روي باد بگذار

روياهاي من‌اند

                 که باد را به‌هم ريخته‌اند.

--------------------------------------

 
از پسِ اين همه برف

 
از پسِ اين همه برف

                        كه در دلم باريد

بوي تو مي‌آيد

 

گل كاشتي بهار!

-------------------------------------

 
دستت را بده

 
دريا عميق است

تنهايي عميق‌تر

دستت را بده

                   با هم دست و پا بزنيم

پيش از آن که غرق شويم

-----------------------------------

 
برف

 
برفي که مي‌باريد من بودم

تو را احاطه کردم

در بَرَت گرفتم

گونه‌هايت را نوازش کردم

شانه‌هايت را بوسيدم

و پاره پاره ريختم

                    پيشِ پاي تو

 

بر من پا گذاشتي

کوبيده‌تر سخت‌تر محکم‌تر شدم

 

تابيدي به من

               آب شدم

----------------------------------------

 
کاش در ظلمات مانده بودم

 

در ظلمات مانده بودمبوي تو پيچيد در دلمروشن شد همه جاتو را ديدمبوي تو رفت و رفت محبوبه شب امکاش           در ظلمات مانده بودم

---------------------------------------

 
اي کاش درخت بودم

 

اي کاش درخت بودم

زبانم  زبانِ سکوت بود

تا سکوت تو را مي فهميدم

 

مثل زبان گنجشکي تنها

                  که حرف پاييز را فهميده است

--------------------------------------

 
گاهي صخره‌ها هم گريه مي‌کنند

 
گاهي صخره‌ها هم گريه مي‌کنند

نديده‌اي تو

هرگز هم نخواهي ديد

اما صخره‌ها هم گاهي گريه مي‌کنند

نمي‌داني چرا

هرگز هم به تو نخواهم گفت

اما گريه مي‌کنند صخره‌ها

دريا‌ها با خود غمي را مي‌آورند و مي‌برند

اما صخره‌ها نمي‌داني

وقتي که گريه مي‌کنند ...

وقتي که گريه مي‌کنند ...

-------------------------------------------

 
شليک کردي

 
من آويخته از طناب بودم و

تو

      تفنگ در دست

                          شليک کردي

شليک کردي به طناب

برگشتم به زندگي

                     خطا رفته بود

دوباره داري نشانه مي‌روي

                                قلب هدف را

درست نشانه گرفتي

بزن

     زندگي همين‌ است

                           که شليک مي‌شود از دست‌هاي تو

----------------------------------------------------------

 
و ديگري

 

ساقه ي علفي

              کنار ساقه ي علفي

                                   در علفزاري انبوه

در باد خم مي شويم

                       به سمت ديگري

و ديگري

           به سمت ديگري

و ديگري

           به سمت ديگري

و ديگري...

---------------------------------------------------

 
پل سراسر ...

 

پل سراسر آب‌هاي خروشان بود  و

رودخانه خشكيده


نه به سمت ديگر رفتيم

نه اين‌سو جرياني در كار بود

--------------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 




:: برچسب‌ها: شعر شهاب مقربین- اشعار شهاب مقربین-شعر-شهاب مقربین ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
مطالب مرتبط با این پست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: